ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ  (σσ. 253-255) κείμενο του Ε. Π. Παπανούτσου (1180 λέξεις)
ΕΚΤΕΝΗΣ  ΠΕΡΙΛΗΨΗ	ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στο κείμενό του ο Ε.Π. Παπανούτσος περιγράφει τη σχέση των Νεοελλήνων με το κράτος τους. Ξεκινά παραθέτοντας την άποψη συνταξιούχου δημοσίου υπαλλήλου ότι οι σύγχρονοι Έλληνες «δεν πονούν» το κράτος τους όπως τον πατρίδα τους. Τα παραδείγματα που αποδεικνύουν τα εχθρικά αισθήματα είναι πολλά. Η ερμηνεία του υπαλλήλου είναι   η τάση αναρχισμού των Νεοελλήνων. Με τη σειρά του ο συγγραφέας παραδέχεται την αδιαφορία για το κράτος, αλλά αμφισβητεί έντονα τον αναρχισμό. Ο ίδιος ερμηνεύει την έχθρα με όρους ιστορικούς και ψυχολογικούς. Θεωρεί ότι οι αιώνες υποδούλωσης σε ξένους δυνάστες γέννησαν μίσος στην ψυχή των Ελλήνων, το οποίο εκδηλώθηκε και απέναντι στις ελληνικές ηγεσίες αργότερα. Αυτές πάλι αναπαρήγαγαν την αυταρχικότητα των ξένων. Από την άλλη, οι περισσότεροι κρατικοί θεσμοί είναι ξενόφερτοι και δεν ικανοποίησαν ποτέ τις ανάγκες των Ελλήνων. Αντίθετα, παραγκώνισαν την καθαρά ελληνική κοινοτική οργάνωση. Τέλος, τα σύγχρονα αμαρτήματα του κράτους και η δυσλειτουργία του υπονομεύουν τις αγαθές σχέσεις με τους πολίτες. Συμπερασματικά, ο συγγραφέας κατανοεί και δικαιολογεί την έχθρα των Νεοελλήνων προς το κράτος τους. περίπου 165 λέξεις	Στο κείμενό του ο Ε.Π. Παπανούτσος περιγράφει τη σχέση των Νεοελλήνων με το κράτος τους. Πιο συγκεκριμένα, παραδέχεται ότι είναι σχέση αδιαφορίας και εχθρότητας, αλλά απορρίπτει ως ερμηνεία τον αναρχισμό και αναζητά αιτίες ιστορικές και ψυχολογικές. Έτσι, επισημαίνει τη μακραίωνη υποδούλωση σε ξένους δυνάστες και την αναπαραγωγή του αυταρχισμού που υπέστησαν οι Έλληνες από αυτούς, τους ξενόφερτους επιβληθέντες θεσμούς  που παραγκώνισαν την ελληνική κοινοτική οργάνωση και τα σύγχρονα αμαρτήματα και δυσλειτουργίες του κράτους. Συμπερασματικά, ο συγγραφέας κατανοεί και δικαιολογεί την έχθρα των Νεοελλήνων προς το κράτος τους.    περίπου 85 λέξεις