Αναγνώρισε τον τρόπο ανάπτυξης των παρακάτω παραγράφων:
Πολλά είναι αυτά που ενώνουν, αλλά και χωρίζουν τον Αστερίξ από τον παιδικό του φίλο τον Οβελίξ. Και οι δυο είναι περήφανοι Γαλάτες, που περιφρονούν τους Ρωμαίους, τους οποίους δε χάνουν ευκαιρία να κυνηγήσουν. Εκτός από το κυνήγι των Ρωμαίων, άλλη αγαπημένη τους κοινή συνήθεια είναι το κυνήγι αγριογούρουνων. Αγαπούν εξίσου τις περιπέτειες, στις οποίες ρίχνονται με κέφι και γενναιότητα. Απ' την άλλη μεριά, έχουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους. Ο Αστερίξ είναι κοντούλης κι αδύνατος, σε αντίθεση με τον ψηλό κι εύσωμο Οβελίξ. Επιπλέον, ο Αστερίξ είναι πανέξυπνος και πολυμήχανος, γι' αυτό και πάντα εκείνος αναλαμβάνει την ολοκλήρωση κάθε αποστολής. Ο Οβελίξ, αντίθετα, είναι κάπως αφελής και αργόστροφος, γι' αυτό και πάντα ακολουθεί τις οδηγίες του Αστερίξ. Τέλος, ο μεν Αστερίξ έχει ανάγκη το μαγικό ζωμό του Δρυΐδη για να αποκτήσει υπερφυσική δύναμη, ενώ ο Οβελίξ δεν το χρειάζεται, καθώς έπεσε μέσα στη χύτρα του ζωμού όταν ήταν μικρός! Παρά τις διαφορές τους, ωστόσο, οι δυο φίλοι αποδεικνύουν στην πράξη ότι μαζί μπορούν να αποτελέσουν ομάδα αχτύπητη!
Ως προς τη σχέση τους με άλλες προτάσεις οι προτάσεις χωρίζονται σε κύριες ή ανεξάρτητες και σε δευτερεύουσες ή εξαρτημένες. Οι κύριες εκφράζουν ένα αυτοτελές νόημα και μπορούν να σταθούν μόνες τους στον λόγο. Οι δευτερεύουσες δεν μπορούν να σταθούν μόνες τους στον λόγο, αλλά προσδιορίζουν μια άλλη πρόταση από την οποία και εξαρτώνται. Η πρόταση που προσδιορίζουν μπορεί να είναι κύρια ή άλλη δευτερεύουσα.
Η εξάπλωση μιας επιδημικής αρρώστιας γίνεται όπως και η εξάπλωση μιας
πυρκαγιάς. Η φωτιά ξεκινάει από ένα περιορισμένο σημείο του δάσους καίγοντας τα
γύρω ξερόχορτα∙ ύστερα υψώνεται στα χαμηλά ξερόκλαδα των δέντρων, κατόπιν
αναρριχιέται απειλητική στα ψηλά φυλλώματα των κοντινών δέντρων και, τέλος,
βοηθούμενη από τον αέρα, αρχίζει και παίρνει διαστάσεις, καταβροχθίζοντας με
τις πύρινες γλώσσες της τα δέντρα που βρίσκονται στην πορεία της. Κάπως έτσι ξεφαντώνει και η επιδημία: αρχικά εμφανίζεται σ’ ένα δύο
αρρώστους∙ ύστερα κολλάει στους πιο ευαίσθητους ή λιγότερο υγιείς συγγενείς
τους∙ κατόπιν εισβάλλει στα μικρά παιδιά και στους γέρους της γειτονιάς∙ τέλος,
παίρνει ανεξέλεγκτα διαστάσεις σκορπίζοντας τρόμο, ρίγη, εμετούς και πυρετούς
σ’ όλη τη χώρα.
Ο σημερινός σύζυγος και πατέρας δε θεωρεί τον
εαυτό του ίσο με τη γυναίκα του και δε συνεργάζεται μαζί της για τα κοινά
προβλήματα του σπιτιού τους. Αυτό συμβαίνει γιατί πριν
λίγα χρόνια ο τωρινός σύζυγος και πατέρας έζησε σαν παιδί μέσα σε ένα αυστηρό οικογενειακό
περιβάλλον, που τον είχε καταπιέσει και του είχε διδάξει πως ο άντρας είχε την
πρωτοκαθεδρία, είναι ο νοικοκύρης, ενώ η γυναίκα είναι η νοικοκυρά που
εξαρτάται από το σύζυγο. Ο ίδιος σαν παιδί δεν τολμούσε ν’ αντιμιλήσει στον
πατέρα, που ήταν η εξουσία. Ο διάλογος ήταν ανύπαρκτος, αφού ο νοικοκύρης
αποφάσιζε μόνος του για την τύχη των μελών της οικογένειάς του.
Όσο πιο κοντά μας διαδραματίζεται ένα γεγονός, τόσο πιο
ενδιαφέρον είναι. Για την αθηναϊκή εφημερίδα, η διακοπή το ρεύματος
στην Αθήνα είναι η πρώτη είδηση, για τους «Τάιμς της Ν. Υόρκης» δεν είναι ούτε
μονόστηλο. Οι δέκα πρόσκοποι που χάθηκαν στην Πάρνηθα είναι για μας σπουδαίο
θέμα, ενώ οι εκατό Ινδοί στρατιώτες που χάθηκαν στα Ιμαλάια πάνε κατευθείαν στο
καλάθι. Η έδρα της εφημερίδας ή του πρακτορείου ειδήσεων παίζει αποφασιστικό
ρόλο στην επιλογή και την ιεράρχηση των ειδήσεων. Για την τοπική εφημερίδα της
Καλλιθέας πρώτο θέμα είναι ο θάνατος του δημάρχου της και όχι ο θάνατος ταυ
Μπρέζνιεφ. Το δεύτερο, λοιπόν, αστέρι της είδησης είναι η εγγύτητα.
Με τον όρο εργασία ονομάζουμε τη
σκόπιμη σωματική και πνευματική απασχόληση του ανθρώπου που αποβλέπει σε
παραγωγικό σκοπό. Όλα τα καταναλωτικά αγαθά είναι προϊόντα της φύσεως και της
εργασίας του ανθρώπου. H εργασία ανάλογα με το πολιτιστικό επίπεδο και το
κοινωνικό – οικονομικό σύστημα που επικρατεί έχει διάφορες μορφές. Στις
πρωτόγονες κοινωνίες εργασία ήταν η άμεση εξεύρεση των απαραίτητων για τη
διατήρηση στη ζωή, ενώ στην κλειστή οικονομία καθένας κάνει όλες τις εργασίες
μόνος του ή με τη βοήθεια της οικογένειάς του. Ακόμα και σήμερα η αγροτική
οικογένεια μπορεί να έχει αυτή τη μορφή.